O ja, ik kan weer meedoen,
Ik kan weer vrolijk zijn.
De buitenkant, die gaat wel.
Van binnen zit de pijn.
O ja, het gaat weer beter.
Kijk hoe ik weer geniet.
De buitenkant, die wil wel.
Van binnen huist verdriet.
O ja, ik wil wel leven.
Ik doe al aardig mee.
De buitenkant moet verder.
De binnenkant zegt: "Nee!"
Maar af en toe geniet ik echt.
Met hen die naast me staan.
Die weten en ook voelen.
Dat het echt nooit meer,
Nooit meer ècht zal gaan.
Waardering: 5.19 met 37 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Corianne
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Volgende gedicht: Het gaat niet best met dit koude landje
Vorige gedicht: Stil zit een meisje op de rotsen te wenen