Laten we beginnen bij het begin,
Dit gedicht heeft nu al een tweede zin.
Er valt niets aan dit gedicht te snappen,
Daarom wilde ik ook meteen ermee gaan kappen.
Maar we zetten nog eventjes door,
Dit is ten slotte toch mijn spreekkoor?
Hopelijk vergeet ik niet waarover ik eigenlijk wilde schrijven.
Ik wilde echt niet overdrijven.
Het maken van deze zinnen kost behoorlijk veel energie.
Maar gelukkig ben ik in een goede bui,
en zeker niet lui!
Het thema van deze rijm is erg onduidelijk.
En inhoudelijk, ook niet erg sterk.
Het einde van dit gedicht nadert al snel.

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
 
Volgende gedicht: de bloemetjes, en de bijtjes
Vorige gedicht: examen wat een lol
 
© 2006 - 2023 Jan Hengeveld.