Zoveel nog willen zeggen.
Momenten vast willen leggen.
Onbeantwoorde vragen.
Die ik mee moet dragen.
Tranen omdat ik je mis.
Het accepteren dat het zo is.
In gedachten voor altijd bij mij.
Ver weg maar toch ook heel dicht bij.
Ooit zien we elkaar weer.
En verlaat ik je nooit meer.

Dit gedicht is ingezonden door Michelle

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
 
Volgende gedicht: ik ga naar mijn kamer
Vorige gedicht: we lopen op straat
 
© 2006 - 2023 Jan Hengeveld.