je weet dat ik van je hou,
toch laat je me staan in de kou.
we zyn vies goei vrienden.
we amuseren ons rot,
maar soms ween ik me kapot.
ik zit langs je tijdens elke les,
maar ik word liever jou prinses.
je hebt de mooiste lach,
drm hoop ik op nog een nieuwe maandag.
elkes keer als ik naar je kijk,
zie ik onstwee zitten langs de rivierdijk.
lekker knus in elkaars armen,
ik zie je mij al verwarmen.
je brengt me op men gemak,
en nu wil ik een smak.
een kus van liefde een kus van geluk.
maar dat is in mijn dromen,
en int echt zijn we nog lang niet zo ver gekomen.

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
 
Volgende gedicht: Over de heuvel ligt een land
Vorige gedicht: er was eens een bloem
 
© 2006 - 2023 Jan Hengeveld.