alles zweeft door mijn hoofd
wie is er nog, die mij gelooft?
ruzie die niet op te lossen is
kan jij mij dan zeggen, wat ik nu mis?
de liefde die ik wel wil,
maar ik wegsla omdat ik dan hard gil.
laat me met rust...
is mijn schreeuw om liefde.
kijk door mij heen
ik ben niet van steen.
hoe hard ik soms kan zijn.
dat komt dan door de pijn.
die ik heb van binnen,
om een hij.
die niet weet dat ik met samen wil zijn
jij kent mij wel,
stuurt via app wel duizenden kusjes.
maar het lijkt dan zo nep, net als die van mijn zusjes.
ik zie het niet meer zitten
alleen bij jou in de straat babysitten.
mijn gedachten dan bij jou.
gewoon omdat ik van je hou,
zie je mij dan niet staan?
help me, mij is al zoveel aangedaan.
een poging tot zelfmoord.
terwijl ik thuishoort
was ik bij de trein
die mijn leven kan veranderen, maar het was schijn.
ik praat nu over mijn problemen met een leraar.
klasgenoten vinden dat raar.
ik kan er niks aan doen.
jij geeft mij geen zoen.
nu is het vakantie.
in de eerste instantie.
zie ik de leraar niet,
jij..jij was degene die je aanbiedt.
maar vind je me dan leuk?
ik voel het meer als een breuk.
iemand die met mij speelt,
mijn geheimen deelt.
terwijl ik verstik in onzekerheid.
door de vraag is het nou verliefdheid?
die ander heeft mij heel wat aangedaan,
ga jij hem op dat spoor achteraan?
vertel het me dan,
zodat ik me daarop voor bereiden kan.
het is niet altijd zoals in een roman.
wat ben jij met mij van plan?

Waardering: 8.5 met 2 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Willeke

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
 
Volgende gedicht: Een traan rolt
Vorige gedicht: Heey schatje
 
© 2006 - 2023 Jan Hengeveld.