Dat witte knuffel konijntje,
dat is net een klein zonneschijntje.
Kijk, daar loopt dat konijntje weer.
Ook al is het hondenweer.
Vaak komen meisjes hem knuffelen,
dan gaat hij hen flink besnuffelen.
Dat witte konijntje likt alles wat hij tegen komt.
Als hij likt, dan lijkt het of hij helemaal loskomt.
Weet je wat dat konijntje kan? Traplopen.
Hij loopt tot de helft en daarna is hij weer teruggelopen.
het baasje van dat konijntje is trouwens ook heel leuk.
in hun sterke band komt nooit een breuk.
Dit gedicht is ingezonden door dorelien
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: wil je mijn verhaal horenVorige gedicht: In april 1961 ging de winkel “Hengelsporthuis Gerrit Sijm open