mijn eerste woord,
dat ik ooit heb gehoort,
is '' de maan''.
en toen leerde ik een ''haan''.
toen weer een ''boek''.
toen een ''koek''.
ik zat hellemaal in de hoek.
toen niet meer.
mischien wel een keer.
ik schreef veel leuke gedichten.
dus zag ik veel verbaaste gezichten.
maar nu ik eindelijk rijm.nu ken,
voel ik me een echte grote fan.
het aangelijmde,
einde
Dit gedicht is ingezonden door yasmiin
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: ienemiene zonnetje schijntVorige gedicht: je moest weg