Telkens als ik aan je denk
Besef ik, wat een geschenk!
Telkens als ik je zie
Ben ik vol van jaloezie
Wat ik ben het niet
Maar ik blijf een satelliet
Een bewonderaar van je ogen,
oren, mond, neus en spitsbogen
Niet allerminst van je benen
Je nagels gelakt als edelstenen
Moest je van gedachten veranderen
Er zijn nog vele anderen
Ik hoop enkel dat dan
Je zal opmerken, het basisplan
Dat ik van je hou

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
 
Volgende gedicht: monsif
Vorige gedicht: ik raas tier boven de zee
 
© 2006 - 2023 Jan Hengeveld.