de jodenvervolging was nog nooit zo erg
ze werden behandeld als een afvalberg
allemaal in een barrak
die Hitler was echt een bullebak
verhongeren in kampen was hun lot
achter de hekken die gesloten waren door middel van een kettingslot
maar dit deden ze niet allemaal
elke jood had een ander verhaal
de ene werd vergast
en de ander dook onder in een glazen kast
wat moest je nou doen
schuilen was misschien wel van ontfatsoen
de nazi's dat was hun naam
en voor Hitler waren zij werkzaam
zij moesten de joden oppakken
zodat de voor de duitsers bijvoorbeeld konden houthakken
schuilen is wat de meesten deden
Hitler was hiermee niet tevreden
Achter kasten en in kleine kelders en schuren zaten ze verscholen
dat is wat ze elkaar aanbevolen

Dit gedicht is ingezonden door Manon

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
 
Volgende gedicht: Het is vandaag veel te koud
Vorige gedicht: Mijn leven is niet bijzonder
 
© 2006 - 2023 Jan Hengeveld.