als ik je zie
dan krijg ik kriebels in mijn buik
en onder in mijn knie
hij is raar hij is vaag
hij is hoog ik ben laag
hij is een sukkel zijn hoofd lijkt op een pukkel
zijn ouders stonden onder aan de trap
ik gaf ze een kei harde klap
dat was al een tijdje geleden
toen reed ik weg
ik kreeg auto pech
ik belde de A.W.N.B
toen mocht ik met ze mee
ik ging daar maar slapen
ik moest gapen
ik nam een m.n.m
ik dacht steeds aan hem

Dit gedicht is ingezonden door noa

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
 
Volgende gedicht: Luf luf luffie luf
Vorige gedicht: Tijd
 
© 2006 - 2023 Jan Hengeveld.